Zapraszamy do zapoznania się z przypadkiem, który odzwierciedla innowacyjne podejście do leczenia ortodontycznego po urazie. Ten case rzuca światło na wyzwania, metody leczenia oraz osiągnięte wyniki, które mogą stanowić cenne źródło wiedzy dla specjalistów oraz nadzieję dla pacjentów w podobnych sytuacjach.
Pierwsze próby pomocy
Pacjentka, dziewięcioletnia dziewczynka, doznała obrażeń w okolicach twarzy w wyniku niefortunnego ataku psa. Skutkiem tego incydentu były uszkodzone dwie górne jedynki oraz zahamowanie wzrostu górnego łuku zębowego. W trakcie bezpłatnych badań stomatologicznych, przeprowadzonych w ramach działalności Fundacji w jednej ze szkół podstawowych na Podlasiu, dr Barbara Obłoj, nie mając w pełni szczegółowego obrazu sytuacji, skierowała 10 i półletnią pacjentkę na pilne leczenie ortodontyczne, wydając stosowne pisemne skierowanie dla jej rodziców.
Pacjentka, w towarzystwie rodziców, zgłosiła się do dr Obłoj po 6 miesiącach. Matka pacjentki poinformowała, że po wypadku rodzice leczyli dwie górne jedynki dziecka kanałowo w Siedlcach. Lekarz, który prowadził to leczenie, zajmował się tylko lewą jedynką górną, podczas gdy prawa jedynka była jedynie obserwowana.
Kompleksowa ocena i decyzje w sprawie leczenia
Niestety, z powodu rozległych uszkodzeń i resorpcji korzeni, obie jedynki wymagały usunięcia. Ze względu na trwający proces wzrostu kostnego u dziecka, wykonanie implantów zębowych w miejscu usuniętych jedynek u jedenastolatki było niemożliwe. Dr Obłoj, zważywszy na konieczność usunięcia dwóch górnych stałych jedynek, zahamowanie wzrostu górnego łuku zębowego oraz obecny przodozgryz (czyli tendencję do wysuwania żuchwy do przodu, co stanowiło poważne zagrożenie konieczności operacji chirurgicznej w późniejszym wieku), ustaliła optymalny plan leczenia.
Głównym celem było podjęcie próby uniknięcia operacji ortognatycznej Le Fort I i osteotomii strzałkowej żuchwy u pacjentki w wieku 19 lat, po zakończonym wzroście, która zakładałaby wysunięcie szczęki oraz cofnięcie żuchwy. Istotne było również uniknięcie pozostawienia dziecka przez około 7 lat bez górnych jedynek.
Plan leczenia
- Stan wyjściowy wady zgryzu u pacjentki:
2. Usunięto dwie stałe dolne piątki i wczepiono piątki w miejsce po usuniętych jedynkach górnych (autotransplantacja).
3. Po 8 miesiącach po przeszczepieniu piątek dolnych w miejsce jedynek górnych założono górny aparaty stały oraz aparat quadhelix do poszerzenia górnego luku zębowego, za kolejny miesiąc założono aparat stały dolny.
4. Po 8 miesiącach po przeszczepieniu piątek dolnych w miejsce jedynek górnych założono górny aparaty stały oraz aparat quadhelix do poszerzenia górnego luku zębowego, za kolejny miesiąc założono aparat stały dolny.
5. Przebudowano korony piątek dolnych nadając im kształt górnych jedynek.
6. Kontynuowano zaplanowane leczenie ortodontyczne aparatami stałymi- szeregowano zęby.
7. Zdjęto aparaty stałe górny i dolny.
8. Usunięto zatrzymane zęby: 18,28,38,48 (ósemki górne i dolne).
Całość leczenia trwała około 3,5 lat.